فلز سیلیکون اکسیژن و فلز سیلیکون غیر اکسیژن

تفاوت اصلی بین اکسیژن و غیر اکسیژن فلز سیلیکون محتوای اکسیژن در فرآیند تولید آن و تفاوت های حاصل از آن در خواص فیزیکی و شیمیایی است.

فرآیند تولید و خواص فیزیکی

 

فرآیند تولید: سیلیکون تراوا به اکسیژن: اکسیژن عمداً در طول فرآیند تولید وارد می شود، معمولاً از طریق فرآیند اکسیداسیون در دمای بالا برای تشکیل ریزساختار دی اکسید سیلیکون (SiO)). سیلیکون غیر قابل نفوذ اکسیژن: برای حفظ خلوص مواد سیلیکونی تا حد امکان از وارد کردن اکسیژن در طول فرآیند ساخت خودداری شود..

 

خواص فیزیکی: سیلیکون تراوا به اکسیژن: به دلیل وجود دی اکسید سیلیکون، سختی و مقاومت در برابر سایش آن بیشتر است، مناسب برای کاربردهایی که نیاز به مقاومت به سایش بالا دارند.. سیلیکون غیر قابل نفوذ اکسیژن: هدایت الکتریکی و حرارتی بهتری دارد و برای صنایع الکترونیک و نیمه هادی ها مناسب است.

 

برنامه مناطق:سیلیکون تراوا به اکسیژن: کاربردهای مقاومت در برابر سایش بالا: مانند ساخت قطعات و ابزار مقاوم در برابر سایش، لنت ترمز و یاتاقان و غیره..

سختی پردازش: به دلیل سختی بالا، پردازش آن دشوار است و نیاز به استفاده از ابزار سخت تر و دمای پردازش بالاتر است..

سیلیکون غیر رسانا:صنایع الکترونیک و نیمه هادی: به دلیل رسانایی الکتریکی و حرارتی عالی در ساخت قطعات الکترونیکی با کارایی بالا و سینک های حرارتی به طور گسترده استفاده می شود..

سختی پردازش: فرآوری نسبتاً آسان است، اما برای جلوگیری از وارد شدن ناخالصی ها باید در طول پردازش دقت بیشتری شود.

 

به طور خلاصه، تفاوت های قابل توجهی بین سیلیکون تراوا به اکسیژن و سیلیکون غیر تراوا به اکسیژن در فرآیند تولید، خواص فیزیکی و زمینه های کاربردی وجود دارد که کاربرد آنها و روند قیمت بازار را در زمینه های مختلف صنعتی تعیین می کند.


زمان ارسال: نوامبر-04-2024